در اولین اجرای زنده گروه تمامی بلیطها پیش‌فروش شد. شرکت Peaceville Records با آنها تماس برقرار کرد تا ضبط آهنگ Lovelorn Rhapsody را متحمل شود و در اکتبر سال ۱۹۹۲ منتشر شد. آناتما نام آلبوم بعدی خود را The Crestfallen EP نهادند و آنرا در نوامبر همان سال روانه بازار کردند. این آلبوم توسط گروه Hammy تهیه شد. گروه بعد از انتشار این آلبوم تصمیم به برگزاری توری در انگلستان گرفت که از سوی گروه امریکائی Cannibal Corpse حمایت می‌شد. تور با هنرنمایی گروه آناتما به موفقیت بزرگی دست یافت. آنها در این کنسرتها خیلی قوی ظاهر شدند. آناتما دیگر تبدیل به یک گروه باهوش و فعال شده بود و به محض رهایی از پروژه‌ای، بسرعت درگیر کار و ایده‌های جدید خودشان می‌شدند.

آلبوم Serenades در استودیوی آکادمی ضبط شد و در فوریه سال ۱۹۹۳ عرضه گشت. این آلبوم بعنوان بهترین آلبوم ماه برگزیده شد و بخاطر آن نشان Metal Hammer را از آن خود کردند. حتی آلبومشان در شبکه عظیم تلویزیونی MTV هم بعنوان آلبوم ماه شناخته شد. با بدست آوردن این افتخارات آناتما وارد Kerrang شد و شماره ۲ جدول موسیقی امریکا شدند. ویدئوی آهنگ Sweet Tears در کانال MTV طرفداران زیادی را به خود جذب کرد و باعث اضافه شدن هواداران آناتما گردید.

گروه اقدام به برگزاری تور و شرکت در فستیوال و اجرای برنامه‌های پی‌در‌پی نمود که می‌توان از شرکت در ۱۵ تور و فستیوالهای کوتاه اروپائی و نمایش بهمراه گروه My Dying Bride و At The Gates بطور مشترک و چند اجرا با گروه At The Gates نام برد. آنها همچنین ظهور ویژه‌ای در برنامه Headbangers Ball که متعلق به شبکه MTV بود داشتند و پله‌پله به شهرت نزدیک می‌شدند.

در ژانویه سال ۱۹۹۴ اولین تور کامل دور اروپای خود را به اجرا گذاشتند و در فستیوالهایی که در کشورهای رومانی، هلند و بلژیک برگزار می‌شد شرکت نمودند. در همان سال برای ضبط آلبومی کوچک که مدتهایی طولانی انتظارش را می‌کشیدند، وارد استودیو شدند. در آگوست آن سال برای اجرا در فستیوال Independant Rock که قرار بود در کشور برزیل و چند کشور اروپائی دیگر برگزار شود، شرکت نمودند.

پس از موفقیهای پی‌در‌پی، آلبوم بعدی آنها با نام Pentecost III با استقبال چندانی مواجه نشد که شکستی برای آناتمای دیگر معروف محسوب می‌شد. تا اینکه در ماه می سال ۱۹۹۵ تغییراتی در گروه داده شد. خواننده گروه Darren White آنها را ترک گفت و گروه مجبور به استخدام عضو جدید گردید.

کار خوانندگی به دست گیتاریست گروه یعنی Vinnie Cavanagh سپرده شد. پس از انتشار این آلبوم، گروه تصمیم به برگزاری توری در انگلستان گرفت. با این کار آنها این شانس را به هوادارانشان دادند که تغییر سبک در خوانندگی را از نزدیک لمس کنند. در اکتبر سال ۱۹۹۵ گروه اقدام به نشر آلبومی جدید با نام The Silent Enigma نمود که با تغییر محسوس سبک به موفقیت بزرگی نیز دست یافت. مخصوصا درخشش خواننده جدید بهمراه گروه که تلفیقی از تنظیم‌های ارکستری و ملودیهای غمناک با صدایی باشکوهتر از صدای خواننده قبلی که همه آنها دست‌به‌دست هم داده تا گروه به آرزوهای خود نزدیکتر شود.

آلبوم باشکوه بعدی آنها با نام Eternity در نوامبر سال ۱۹۹۶ عرضه شد که پیشرفت موسیقیائی برتری بهمراه رسیدن به نقطه اوج سبک را گواهی می‌نمود. در حالیکه با انتشار این آلبوم و تولید آهنگهایی بزرگ همانند Hope و Eternity Part ۲ و Angelica مورد تحسین رسانه‌ها قرار گرفته بودند، گاهی اوقات هم از آنها انتقاد می‌شد.

تلفیقی از سازهای بادی با ملودیهایی که شباهتهای زیادی با کارهای پینک فلوید داشت بهمراه وضوح صدای خواننده ترکیب کاملی را ایجاد کردند. بازهم پس از تولید این آلبوم آنها در فستیوالها و تورهای کامل بدور اروپا شرکت کردند. آناتما همچنان راهش را با بدست آوردن طرفداران پروپا قرص ادامه می‌داد. اولین ویدئوی کامل آنها در می همان سال با نام A Vision of A Dying Embrace که شامل تمام پیشرفتهای آنها با هم بود، می‌شد. در قسمتهایی از این ویدئو اجراهای زنده آنها در کراکو و لهستان که بوسیله گروه My Dying Bride حمایت می‌شد، قابل رویت است.

هرچند موفقیت برای آنها هنوز هم ارزش داشت اما آنها تصمیم به تعویض درامر گروه John Douglas گرفتند که سریعا Shaun Steels را جایگزین او نمودند. در بین زمانیکه درامر عوض شد گروه شروع به کار کردن بروی چند آهنگ از گروههای مختلف نمود که از برجسته‌ترین آنها می‌توان به آهنگهای معروفی از گروه پینک فلوید مانند One of The Few از آلبوم The Final Cut و Goodbye Cruel World از آلبوم The Wall اشاره نمود. شایان ذکر است که راجر واترز عضو اصلی پینک فلوید و سازنده اصلی این آهنگها از درام در آنها استقاده نکرده است.

اثر خارق‌العاده و مشهور آنها به سال ۱۹۹۸ و با عنوان Alternative ۴ منتشر شد. تفاوت جنس موسیقیائی در این آلبوم بخاطر دخالتهای پررنگ بیسیست گروه Duncan Patterson بخوبی قابل درک است که آلبوم را تا حدودا ٪۸۰ در انحصار خود قرار داد. البته او در آلبوم قبلیشان آثاری از خود بجای گذاشت که معروفترین آنها همان آهنگ سه قسمتی Eternity می‌باشد. از جمله آهنگهایی که در این آلبوم فکر شنونده را می‌تواند مدتها به خود معطوف کند می‌توان به: 
Shroud of False، Lost Control، Inner Silence، Alternative ۴ و Regret اشاره نمود. 
بعد از درخشش آلبوم موفق Alternative ۴ تعویض ناموفق گروه منجر به رکود موسیقی آنان در آلبومهای بعدی شد که آن تعویض بیسیست گروه Duncan Patterson با عضو جدید Dave Pybus بود. بعلاوه Martin Powell نوازنده کیبورد گروه My Dying Bride بطور پاره‌ وقت به آنها ملحق شد. در حرکت جالب توجه دیگر آنها John Douglas درامر و عضو سابق گروه در روزهای پایانی سال به آنها پیوست. آلبوم بعدی آنها با نام Judgement در ژوئن سال ۱۹۹۹ منتشر شد که با انتقاد جنجال برانگیزی مواجه شد.

از آهنگهایی که در این آلبوم حرفی برای گفتن داشتند می‌توان به آهنگ One Last Good-bye، Deep و Emotional Winter اشاره نمود. گروه در همان سال در فستیوال Dynamo شرکت کرد. Martin Powell به گروه Cradle of Filth پیوست و کیبوردیست قدیمی Cradle of Filth که با آناتما در تورهایشان همکاری داشت بطور عضو دائم در گروه شروع به فعالیت کرد.

کمی قبل از انتشار آلبوم بعدیشان با نام A Fine Day to Exit بیسیست گروه Dave Pybus کسیکه دیگر نتوانسته بود جای Duncan Patterson را در آناتما چه برای هواداران و چه در عرصه آهنگسازی بگیرد اعلام کرد که قصد ترک کردن گروه را دارد تا بیس گروه Cradle of Filth را بعهده گیرد و این کار را انجام داد. George Roberts دوست قدیمی آنها که قدم در جهت برگزاری تورهای آناتما برداشت و کسیکه دورادور از اخبار آناتما مطلع بود بعنوان نیمه وقت جایگزین بیسیست ناموفق گروه شد.

در سال ۲۰۰۲ Danny Cavanagh خواستار ترک گروه شد. طی این امر Duncan Patterson عضو فعال، موفق و قدیمی گروه دوباره به آناتما برگشت. در خلال این جریانات آنها تصمیم به انتشار بهترین‌ آهنگهای خود با نام Resonance ۲ گرفتند که شامل کارهای قدیمی‌شان هم می‌شد. این کار دقیقا نماد یک شکست، در پی جریانات ترک اعضاء از گروه بود. هنوز هیچ خبری از آینده آناتما توسط هیچ رسانه‌ای داده نشده است. به امید رسیدن دوباره آناتما به روزهای اوج و فرار از حیطه غرور.